1806 – jasnogórską fortecę okupowaną przez Prusaków zdobywa podstępem pułkownik Miastkowski, wysłannik generała Jana H. Dąbrowskiego. Powstaje Księstwo Warszawskie – budzą się nadzieje wolności.
1809 – bezskutecznie oblega jasnogórską twierdzę generał austriacki Bronowacki z korpusem ok. 5 tysięcy żołnierzy.
1813 – po klęsce Napoleona pod Moskwą przybywa na Jasną Górę książę Józef Poniatowski z resztkami polskiego wojska. Po jego odejściu do ogołoconej z broni i żywności fortecy jasnogórskiej wkraczają wojska rosyjskie. Z rozkazu cara Aleksandra I zostają rozebrane wały obronne jasnogórskiej fortecy. Jasna Góra staje się twierdzą ducha.
1817 – obchody 100. rocznicy koronacji Cudownego Obrazu.
1830 – Jasna Góra materialnie wspiera powstańców, modlitwą przypomina Królowej sprawę wolności. Królowa z Jasnej Góry jest coraz bardziej obecna w życiu Narodu nie aprobującego niewoli.
1843 – car Mikołaj I dla zamanifestowania wobec Europy postawy tolerancji i przychylności dla Kościoła poleca odbudować mury forteczne Jasnej Góry.
1861 – na wałach odsłonięcie pomnika o. Augustyna Kordeckiego, przeora Jasnej Góry i bohatera narodowego z czasów potopu szwedzkiego.
1882, 8 września – Jubileusz 500-lecia Jasnej Góry i prawie pięćset tysięcy Polaków patrzy boleśnie w oblicze Maryi, śpiewa wolnym sercem za Ojczyznę polskie pieśni. Królowa nie uznaje granicznych, zaborczych kordonów.
1896 – ekspozycja skarbca jasnogórskiego, muzeum wot będących świadectwem tradycji kultowej i narodowej została udostępniona ogółowi pielgrzymów.
1897 – wojsko rosyjskie opuszcza mury twierdzy jasnogórskiej. Społeczeństwo polskie przyjmuje to z entuzjazmem.
